W ciele małego, jak i starszego dziecka może dojść do różnych zaburzeń. Dowiedzmy się kiedy warto udać się do osteopaty dziecięcego, który może pomóc odkrywać negatywne czynniki i leczenie ich skutków.
Czym jest osteopatia dziecięca?
Mówiąc o osteopatii, na samym początku należy zapoznać się z zagadnieniem i dowiedzieć się, czym właściwie jest osteopatia dziecięca. Jest to nauka, która polega na odkrywaniu negatywnych czynników w zdrowiu i leczeniu ich skutków. Skierowana jest do dzieci, już od pierwszego tygodnia życia. Wymaga dużo zaangażowania oraz specjalnego podejścia do młodych pacjentów.
Na samym początku specjalista przeprowadza szeroki wywiad, z którego pragnie uzyskać jak najwięcej informacji na temat:
- ciąży,
- porodu,
- stanu zdrowia dziecka.
Następnie osteopatia dziecięca jest sprawdzana podczas wnikliwego badania lekarskiego. Po diagnozie stosowane są delikatne techniki manualne, które mają na celu, wywołać pożądane zmiany w ciele dziecka. Stosowane techniki pozwalają, aby większość układów zaczęła prawidłowo pracować. Myślą przewodnią osteopatii, jest założenie, że występujące schorzenia są wynikiem braku równowagi w sieci systemu całego organizmu. Leczenie odbywa się przy użyciu osteopatycznych technik, bez użycia leków. Postaw na prawidłowy rozwój i zdrowie dziecka.
Kiedy udać się do osteopaty i czy osteopata może zaszkodzić?
Dowiedzmy się, czy osteopata może zaszkodzić. Warto zaznaczyć, że osteopatą może zostać wyłącznie lekarz lub magister fizjoterapii, który ukończy 5 letnie studia. W przypadku osteopaty pediatrycznego, musi on przejść dodatkowo wieloetapowe szkolenie zakresu osteopatii dla dzieci. W wyniku stosowanych metod może być odczuwalne jedynie zmęczenie, osłabienie i lekkie nudności. Jest to jednak okres przejściowy i niegroźny.
Do osteopaty dziecięcego możemy zgłosić się z dzieckiem, które posiada następujące dolegliwości:
- asymetria tułowia,
- ograniczenia ruchomości kręgosłupa i stawów,
- dysplazja stawu biodrowego,
- wzmożone napięcie mięśniowe,
- kolki,
- refluks,
- zaparcia,
- nadpobudliwość oraz płaczliwość,
- problemy w osiągnięciu tzw. kamieni milowych.
Osteopata poszukuje ograniczeń w ruchomości w obrębie stawów i kręgosłupa, a także różnic w gęstości tkanek w okolicy czaszki oraz zmian w napięciu tkanek miękkich. Leczenie osteopatii dziecięcej jest bezbolesne, nieinwazyjne oraz przyjemne dla małego pacjenta.