Zaburzenie, którego sama nazwa niepokoi rodziców, to dyschezja. Może ona występować u niemowlaków, do 9 miesiąca życia. Dowiedzmy się więc, dyschezja niemowlęca – co to jest i jakie objawy jej towarzyszą.
Dyschezja niemowlęca co to jest?
Wiele rodziców słysząc zagadnienie, dyschezja niemowlęca, zaczyna się martwić, ponieważ do końca nie wiedzą co to może oznaczać. Jest to obok kolki, najczęstszy problem z brzuszkiem u niemowlaków oraz noworodków. Zaburzenie to dotyka dzieci do 9 miesiąca życia. Jest to okres niedojrzałości funkcjonalnej układu pokarmowego.
Aby, można było uznać występowanie dyschezji u maluszka, konieczne jest spełnienie dwóch kryteriów. Pierwszym z nich, jest trwający minimum 10 minut wysiłek oraz płacz, po którym najczęściej występuje oddanie miękkiego stolca. Drugim warunkiem jest brak występowania innych problemów zdrowotnych u dziecka.
Dyschezja niemowlęca – objawy, które mogą jej towarzyszyć:
- zaczerwienienie na twarzy malucha,
- podkurczanie nóżek.
Za przyczynę dyschezji, uznaje się zaburzenie koordynacji mięśni brzucha, które spowodowane jest ich niedojrzałością. Jest to tzw. zaburzony proces zwiększenia się ciśnienia w jamie brzusznej, któremu w tym przypadku nie towarzyszy jednocześnie rozluźnienie mięśni miednicy. W pełni wykształcenie się prawidłowego procesu oddania stolca u dzieci wymaga czasu.
Dyschezja niemowlęca – diagnostyka lekarska i leczenie
Gdy mamy do czynienia z dyschezją niemowlęcą, diagnostyka lekarska opiera się głównie na przeprowadzeniu wywiadu oraz badaniu przedmiotowym, w trakcie którego nie stwierdza się nieprawidłowości zdrowotnych malucha, zdrowie niemowlaka. Rozszerzana diagnostyka może mieć miejsce, jeśli mimo zaleceń lekarza, zaburzenie nie ustępuje, a objawy się nasilają.
Często dyschezja niemowlęca jest mylona przez rodziców z kolką. Można ją odróżnić m.in. czasem trwania. Kolka może trwać nawet kilka godzin, natomiast dyschezja od 10 do 30 minut. Płacz dziecka będzie trwał krótko i ustąpi po próbie oddania stolca.
Dowiedzmy się teraz, dyschezja niemowlęca, sposoby jej złagodzenia. Należy tutaj zaznaczyć, że w przypadku dyschezji nie istnienie leczenie przyczynowe. Objawy dolegliwości powinny ustąpić same do ukończenia przez dziecko 9 miesiąca życia, ponieważ niemowlę z czasem samo uczy się koordynować pracę mięśni miednicy i brzucha. Nie zaleca się stosowania czopków oraz lewatyw. Mogą one nasilić dolegliwości bólowe.
Sposoby na łagodzenie epizodu dyschezji:
- masowanie ruchem okrężnym brzuszka,
- ciepłe okłady,
- biały szum,
- noszenie na rękach i przytulanie.